The outback
03 Oktober 2015 | Australië, Darwin
Er was niets over gelogen! De Whitsundays waren super :D We hebben twee dagen en twee nachten op een zeilboot doorgebracht en hebben ontdekt dat we zeilen eigenlijk best leuk vinden! Dat in combinatie met helder blauw zeewater, genoeg snorkel mogelijkheden, een super wit strand (Whithaven Beach - top 11 van de wereld) en een gezellige groep maakte het tot drie top dagen! In contrast met the Whitsundays staat de outback, waar we door heen moeten om bij onze volgende bestemming te komen: Darwin. Meteen na onze zeiltrip hebben we het één en ander ingeslagen (water, benzine, blikvoer) en zijn we gaan rijden. Met als eerste bestemming Mount Isa. Nou ja, Mount Isa was niet echt onze bestemming maar wel de eerste beetje grote plaats in de outback die we zouden aandoen. Het rijden door de outback is toch wel apart. Eigenlijk is er de hele weg niets te zien. Als je om je heen kijkt zie je alleen gras, bomen en wat rotsen. Af en toe verandert het landschap wat en zie je meer of minder bomen, stukken afgebrand gebied, andere kleur rotsen en termietenhopen. Raar maar waar: we vonden het ook wel weer mooi. Het is wel een beetje hoe je Australië vaak op een afbeelding ziet. Af en toe zie je een andere auto (iedere 5 a 10 minuten) en +/- iedere 100 km is er een rest area -"please arrive alive" & "stop, revive survive"- of een klein plaatsje (met elk hun eigen slogan) waar je veelal benzine kunt halen en eigenlijk altijd een museum kunt bezoeken ;) Mensen zie je niet. Al lijkt het soms of je in de verte iemand langs de weg ziet staan maar dit is dan een termietenhoop met een t-shirtje aan :p Wel zie je redelijk veel dieren. De meesten liggen dood langs de kant van de weg maar af en toe zit er één aan de kant van de weg of iets verder er vanaf. Zo is er al een emoe en twee keer een kangoeroe voor onze auto langs "geschoten". Blijven opletten dus! Een man in Townsville schatte in dat wij zo'n 2 á 3 kangoeroes zouden aanrijden. Tot nu toe heeft ie ongelijk ;)
Aan het einde van de eerste hele dag rijden in de outback was Mount Isa in zicht en zochten we een rest area op om de nacht door te brengen. De volgende ochtend zouden we doorrijden naar Mount Isa om daar onze voorraden aan te vullen en vervolgens door te rijden richting Darwin. Alleen duurde onze 'pitstop' iets langer dan gedacht. Op nog geen 5 km van de rest area kwam ons een politie auto tegemoet met een teken dat we aan de kant moesten gaan omdat er een 'oversized vehicle' volgde. Wij netjes de berm in maar toen we weer de weg op wilden kregen we maar geen snelheid. De auto schakelde niet naar de volgende versnelling. Nog een paar keer geprobeerd maar hij deed het echt niet meer; we konden niet verder. We hadden de dag ervoor nog gezegd "de auto stopt er niet zo maar mee". Nou wel dus en net nu we in de outback zaten ;) Een bordje gemaakt met 'help' en gelukkig stopten de eerste auto's die voorbij kwamen meteen. We kwamen er al snel achter dat een automaat niet door een andere auto gesleept kan worden -weer wat geleerd- en ze gaven ons nummers van garages in Mount Isa. We twijfelden even of we ons zouden laten slepen of 'm gewoon zouden laten staan omdat het anders te veel geld zou kosten. We hadden onderweg al een aantal verlaten en uitgebrande auto's langs de weg zien staan. Maar ach straks is het iets kleins dus via via kwamen we aan een nummer van een 'tower' genaamd Chris. Hij zou er over anderhalf uur wel zijn. Dus wij onze stoeltjes uitgeklapt en maar een schaduwplekje onder de boom opgezocht. We moesten ook wel weer lachen. Zaten we hoor, op onze stoeltjes in de stank (een dikke 5 meter van onze auto lag een dode koe te 'rotten') met een kapotte auto. Dit was het ook eerste wat Chris opviel; 'What a smell'. We fantaseerden dat het wel mee zou vallen en dat het de olie van de versnellingsbak zou zijn maar Chris dacht daar anders over 'I think it's fucked'. Rond 13.00 hadden we onze eerste 'bestemming' bereikt. Alleen niet zoals we hadden gehoopt maar met 50 km per uur met onze auto achter op een oude sleepwagen haha. Helaas had Chris gelijk, de versnellingsbak was fucked. Gelukkig had hij nog een andere Falcon staan -deze hebben we niet gekocht, maar is enkel gebruikt voor een andere versnellingsbak- en konden we na de nacht bij hem thuis te hebben doorgebracht weer verder (Chris, tot nu toe -we hebben onze eindbestemming nog niet bereikt- super bedankt!!). We waren wel wat tijd verloren en wat centen lichter maar ach, we reden weer! :D Echt super veel pech een versnellingsbak van een automaat schijnt het normaal niet zo snel te begeven -en je kunt het niet zien aan komen- alleen die van ons natuurlijk wel en nog in de outback ook. Al hadden we het slechter kunnen treffen. Noem het geluk bij een ongeluk. We zaten dan wel in de outback maar we hadden gelukkig wel telefonisch bereik (later zelfs internet), het was nog vroeg in de ochtend -dus koel- en we zaten voor outbackbegrippen dichtbij (55 km) een grote plaats. Als dit laatste niet zo was hadden de sleepkosten aardig in de papieren kunnen lopen. Tenslotte hadden we langer in de auto gereden dan de andere backpacker (die van het matras ;)) én kon onze auto weer gemaakt worden! Ach als onze auto het de rest van de route volhoudt hebben we het nog best getroffen met onze auto :) Op naar Darwin!
Aan het einde van de eerste hele dag rijden in de outback was Mount Isa in zicht en zochten we een rest area op om de nacht door te brengen. De volgende ochtend zouden we doorrijden naar Mount Isa om daar onze voorraden aan te vullen en vervolgens door te rijden richting Darwin. Alleen duurde onze 'pitstop' iets langer dan gedacht. Op nog geen 5 km van de rest area kwam ons een politie auto tegemoet met een teken dat we aan de kant moesten gaan omdat er een 'oversized vehicle' volgde. Wij netjes de berm in maar toen we weer de weg op wilden kregen we maar geen snelheid. De auto schakelde niet naar de volgende versnelling. Nog een paar keer geprobeerd maar hij deed het echt niet meer; we konden niet verder. We hadden de dag ervoor nog gezegd "de auto stopt er niet zo maar mee". Nou wel dus en net nu we in de outback zaten ;) Een bordje gemaakt met 'help' en gelukkig stopten de eerste auto's die voorbij kwamen meteen. We kwamen er al snel achter dat een automaat niet door een andere auto gesleept kan worden -weer wat geleerd- en ze gaven ons nummers van garages in Mount Isa. We twijfelden even of we ons zouden laten slepen of 'm gewoon zouden laten staan omdat het anders te veel geld zou kosten. We hadden onderweg al een aantal verlaten en uitgebrande auto's langs de weg zien staan. Maar ach straks is het iets kleins dus via via kwamen we aan een nummer van een 'tower' genaamd Chris. Hij zou er over anderhalf uur wel zijn. Dus wij onze stoeltjes uitgeklapt en maar een schaduwplekje onder de boom opgezocht. We moesten ook wel weer lachen. Zaten we hoor, op onze stoeltjes in de stank (een dikke 5 meter van onze auto lag een dode koe te 'rotten') met een kapotte auto. Dit was het ook eerste wat Chris opviel; 'What a smell'. We fantaseerden dat het wel mee zou vallen en dat het de olie van de versnellingsbak zou zijn maar Chris dacht daar anders over 'I think it's fucked'. Rond 13.00 hadden we onze eerste 'bestemming' bereikt. Alleen niet zoals we hadden gehoopt maar met 50 km per uur met onze auto achter op een oude sleepwagen haha. Helaas had Chris gelijk, de versnellingsbak was fucked. Gelukkig had hij nog een andere Falcon staan -deze hebben we niet gekocht, maar is enkel gebruikt voor een andere versnellingsbak- en konden we na de nacht bij hem thuis te hebben doorgebracht weer verder (Chris, tot nu toe -we hebben onze eindbestemming nog niet bereikt- super bedankt!!). We waren wel wat tijd verloren en wat centen lichter maar ach, we reden weer! :D Echt super veel pech een versnellingsbak van een automaat schijnt het normaal niet zo snel te begeven -en je kunt het niet zien aan komen- alleen die van ons natuurlijk wel en nog in de outback ook. Al hadden we het slechter kunnen treffen. Noem het geluk bij een ongeluk. We zaten dan wel in de outback maar we hadden gelukkig wel telefonisch bereik (later zelfs internet), het was nog vroeg in de ochtend -dus koel- en we zaten voor outbackbegrippen dichtbij (55 km) een grote plaats. Als dit laatste niet zo was hadden de sleepkosten aardig in de papieren kunnen lopen. Tenslotte hadden we langer in de auto gereden dan de andere backpacker (die van het matras ;)) én kon onze auto weer gemaakt worden! Ach als onze auto het de rest van de route volhoudt hebben we het nog best getroffen met onze auto :) Op naar Darwin!
-
03 Oktober 2015 - 12:44
Alie Dekker:
Hoi Erwin en Elise, echte wereldreizigers geven het niet snel op en dat worden of zijn jullie al! En altijd blieve lache, zo kunt jullie de hele wereld an. Goede reis en tot het volgende verslag, grtjs van schutswieke. -
03 Oktober 2015 - 12:57
Trijntje:
Wat een avontuur weer! Dus mijn duimen heeft niet geholpen, jammer! Heb een beetje geluk jullie kant opgeblazen dus moet goedkomen ;-) dikke kusss -
04 Oktober 2015 - 10:33
Gretha :
je maakt wat mee daar geweldig om te lezen en het belangrijkste jullie hebben nog steeds plezier ondanks de auto pech veel plezier in darwin en ik kijk weer uit naar jullie volgend avontuur dikke knuffel en geniet -
05 Oktober 2015 - 20:05
Ineke:
Weer super, jullie zien veel en zullen nog wel veel mee maken. Geniet er van en we kijken weer uit naar jullie volgende verslag. Groetjes Johan, Ineke en Ramon.
Nog veel plezier van Mariska. -
06 Oktober 2015 - 10:03
Martha:
Leuk om te lezen weer, zie jullie zo zitten aan de kant van de weg en dan toch nog lachen -
07 Oktober 2015 - 07:21
Hilma:
Tja,dan helpen de instructies van Aart niet meer.
Wat leuk dat je dan zo kunt overnachten bij Chris de monteur.
Ik denk dat de auto het nu wel vol houdt met een andere versnellingsbak.
Veel plezier maar weer en geniet maar lekker.
gr Hilma.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
